-
1 bezczelność
- ci; -ci; gen pl; -ci; f* * *f.insolence, cheek, gall; szczyt bezczelności the height of insolence; niesłychana bezczelność unheard-of insolence; bezczelność z czyjejś strony insolence on sb's part.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezczelność
-
2 bezczelnoś|ć
f sgt insolence, impudence- to szczyt bezczelności this is the height of insolence a. impudence- to bezczelność mówić takie rzeczy! it’s sheer impudence a. impertinence to say such things!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezczelnoś|ć
См. также в других словарях:
szczyt — m IV, D. u, Ms. szczycie; lm M. y 1. «najwyżej wzniesiona część góry, najwyższy punkt jakiegoś obiektu; wierzchołek, czubek» Skalny, nagi, spiczasty szczyt. Szczyt góry a. szczyt górski. Szczyt wulkanu. Szczyt masztu, słupa. Szczyt schodów. Wejść … Słownik języka polskiego